Op moment dat je burn-out raakt, staat je leven helemaal op zijn kop. Zelfs de kleinste dingen zijn je te veel. Daar waar je tot voor kort nog volop in het leven stond, sta je nu aan de zijlijn.
Het liefst wil je zo snel mogelijk je oude leventje weer oppakken, maar het ontbreekt je gewoonweg aan energie.
En dan komt een moment dat je weer wat energie terugkrijgt. Je gaat weer wat dingen oppakken en dit gaat lekker. Dus pak je er nog wat extra dingen bij. En nog wat meer…..
Maar op een bepaald moment merk je dat het allemaal niet meer zo lekker gaat. Je bent je grens opnieuw overgegaan.
Misschien neem je jezelf dit kwalijk en baal je ervan dat je niet meer aankunt dan dit. Je komt weer in een negatieve spiraal en haalt jezelf naar beneden. En dan lijkt het opeens allemaal helemaal niet meer de goede kant op te gaan.
Niets is wat het lijkt!
Het lijkt misschien niet de goede kant op te gaan, maar het gaat wel degelijk goede kant op. Echter nam je net iets te veel hooi op je vork en roept je lichaam je een halt toe. Dit betekent echt niet terug bij af, maar wel dat je lichaam op dit moment nog niet toe is aan al deze dingen. Ga een klein stapje terug, naar het moment waarop het allemaal nog wel goed ging. Stop met negatief denken over jezelf en accepteer dat je grens nog laag ligt.
Negatieve gedachtes verergeren de terugval
Bij een terugval denk je misschien: “waarom lukt het mij niet om normaal te functioneren”, “ik moet dit nu toch wel weer een keer kunnen”, “ik word nooit meer de oude”, “ik kan nooit meer mijn normale dingen doen”, “waarom ben ik zwak?”, “wat doe ik verkeerd?”
De negatieve gedachtes die je over jezelf hebt, veroorzaken veel stress en kunnen ervoor zorgen dat je weer een heel stuk terug glijdt. Als het je lukt deze negatieve gedachtes te stoppen, je rust te pakken en te kijken naar de dingen die al veel beter gaan, is deze dip zo weer voorbij!
Vallen en opstaan
Het lukt bijna niemand om zonder ups en downs te herstellen van een burn-out. Dit is heel logisch, want je zit de ene dag beter in je vel dan de andere en dus kun je de ene dag meer doen dan de andere zonder over je grenzen heen te gaan. En om te herstellen is het belangrijk dat je af en toe de grenzen even opzoekt. Op moment dat je dit accepteert en bij een terugval snel de knop op kunt zetten, dan zal je herstel steeds voorspoediger gaan.
Download het gratis paper Uit je Burn-out met daarin 8 praktische tips om je Burn-out vaarwel te zwaaien.
Veel bewuster
Doordat je gemerkt hebt wat er gebeurd als je steeds over je grenzen blijft gaan, ben je je veel bewuster van de signalen van stress dan voor je burn-out. Hierdoor kan het lijken alsof je veel minder aankunt dan voor de burn-out.
Tijdens de burn-out ging je vaak over je grenzen heen, zonder dat je dit doorhad. Als je nu weer in hetzelfde tempo doorgaat, zal je opnieuw burn-out raken. Voor je burn-out herkende je misschien de alarmsignalen niet, of accepteerde je ze niet. Maar door je nare ervaring weet je nu hoe belangrijk het is deze signalen serieus te nemen.
De dieperliggende oorzaak nog niet aangepakt
Er zullen momenten zijn dat je voor je gevoel eigenlijk niets gedaan hebt waardoor je je grenzen over bent gegaan. Maar wees je bewust dat je grens overgaan heel veel verschillende oorzaken kan hebben. Dit ligt niet altijd aan wat je doet, maar soms ook aan hoe je iets doet, of wat je daarbij denkt. Zo kan een terugval bijvoorbeeld veroorzaakt worden door onzekerheid, door hooggevoeligheid of faalangst. Ook kunnen dingen uit het verleden zorgen dat je iedere keer weer in je oude patronen terugvalt. Er zijn veel verschillende oorzaken van een burn-out en vaak is er ook niet 1 oorzaak aan te wijzen.
Het is bij herhaalde terugvallen (zonder duidelijke oorzaak) daarom heel belangrijk om de dieperliggende oorzaken te ontdekken.
Wat als de terugval niet tijdelijk is?
Ondanks dat een tijdelijke terugval heel normaal is, krijg ik ook geregeld te maken met mensen die na hun eerste burn-out opnieuw burn-out dreigen te raken. Dit heeft er vaak mee te maken dat er in de herstelperiode van de burn-out te weinig aandacht is geweest voor risicofactoren, persoonlijke eigenschappen en gedragspatronen die ervoor gezorgd hebben dat je teveel stress ervoer. En op het moment dat je je dan weer goed voelt, ben je geneigd om weer in je oude patronen terug te vallen. De stress bouwt zich dan geleidelijk weer op.
Merk je dat;
- je weer meer alarmsignalen van een burn-out hebt?
- je weer geneigd bent negatief te denken?
- je weer vermoeider bent, wat niet over gaat na een paar dagen rustig aan doen?
- je weer meer stress ervaart?
- je meer lichamelijke klachten krijgt, zoals hoofdpijn, spierpijn, darmklachten, hyperventilatie of een onrustig gevoel?
Wees je dan bewust dat dit mogelijk een signaal is dat je weer terugvalt in je oude patronen en de kans loopt om opnieuw burn-out te raken.
Hele herkenbare en nuttige post Myrte, dank je wel! Ik merk dat ik me vaak snel zorgen maak wanneer ik even een terugval heb en dan lees ik altijd je artikel even om weer te beseffen dat het tijdelijk is.
Dag Nienke, fijn dat je zoveel aan dit artikel hebt. Het is inderdaad belangrijk om te zorgen dat je niet in de negatieve spiraal beland en de signalen niet negeert. En als je dan voldoende rust pakt dan is zo’n terugval vaak zo weer voorbij
Myrthe,
Dankjewel voor deze info!
ik heb van september 2017 tot mei/juni 2018 te maken gehad met een BO en merk dat ik nu een soort terugval heb..
ging een hele tijd weer goed, was snel weer aan het werk ( wellicht te snel )..
Dat ik dan lees dat dit normaal is dat je een soort van terugval ervaart, doet me wel wat..
Liefs, Rick
Dag Rick,
Dank je voor je bericht. Het kan zijn dat je net even teveel op je bordje hebt gehad, waardoor het even te veel is, maar het kan ook zijn dat er iedere keer net een onbalans is waardoor de stress zich opbouwt. Heb je de laatste week/weken extra drukte gehad?
Warme groet,
Myrte
Hi,
Het is zo fijn om te lezen dat dingen er bij horen als je in zo n shitsituatie van n burn-out zit… sinds juni 2018 onderweg om het maar zo te zeggen…maandje terug dacht ik dat het beter ging en ik zowaar de energie had om wat leuks te ondernemen. Frustrerend dat je daarna 3 dagen nodig had om bij te komen van een etentje, maar was toch trots…. nu inmiddels denk ik dat ik wel van een terugval kan spreken…. bepaalde lichamelijke klachten steken weer de kop op en dat beangstigt me….hoe blijf je in hemelsnaam positief?
Groetjes Linda
Dag Linda,
Dank je voor je bericht. In een terugval is het inderdaad lastig om positief te denken en lijkt het alsof je nooit meer de oude wordt. Maar probeer te kijken naar wat je allemaal alweer meer kan dan in het begin en blijf jezelf eraan herinneren dat een terugval tijdelijk is en dat het belangrijk is om niet weer in de negatieve spiraal te belanden. Je hebt even wat teveel gedaan, maar bent echt niet terug bij af!
Hier heb je nog iemand “gerustgesteld” zat ook aan een echte terugval te denken . Maar ook mij psycholoog bevestigde dit. Vandaag weer in een hevige stress situatie geweest waarin ik even ontplofte. En daarna herstelde. Moest ook even mijn mannetje staan. Heb te lang mijn spanningen binnen gehouden. Dank je wel voor dit stuk
Fijn dat het je geholpen heeft en het is inderdaad goed om je spanningen te uitten!
Wat super herkenbaar, heb net weer zo ‘n dip achter de rug. En als ik dan je stukje lees en de reacties dan is het een feest van herkenning, en zo fijn om te lezen dat dit erbij hoort en we allemaal met dezelfde struggles zitten. Dat geeft toch het gevoel dat je niet de enige bent die dit heeft en dan geeft toch een bepaalde rust.
Beste Tess,
Fijn dat je je erin herkent en dat het je meer rust geeft!
Het herstel zal inderdaad met vallen en opstaan gaan, maar over het algemeen komen mensen er uiteindelijk sterker uit.
Goed voor jezelf blijven zorgen en je zal je grenzen steeds beter aan leren voelen!
Warme groet,
Myrte
Op dit moment zit ik zelf in een burnout. Sinds januari. Het leek de laatste weken even beter te gaan maar helaas de afgelopen dagen geen daglicht meer in mn hoofd gezien. Ergens fijn om te lezen dat dit er bij hoort. Anderzijds moeilijk voor te stellen dat ik ooit weer beter wordt. Ik blijf opzoek naar een proces waar ik me aan vast kan houden hoe lang dit allemaal gaat duren, daarnaast zijn die negatieve gedachtes ontzettend zwaar.
Dag Rona,
Wat vervelend dat je last hebt gehad van een terugval. Het hoort er inderdaad bij, maar ik kan me ook goed voorstellen dat het soms lastig voor te stellen is dat het beter wordt. Echter helpen deze negatieve gedachtes juist niet in het herstel, dus probeer vooral de focus te houden op de dingen die al beter gaan! (vaker even positief, iets meer energie, de goede dagen)
Onze dochter (28 jaar, single en full time juf basisschool) zit nu in Spoor 2 na een (onderwijs)burnout. Herstarten/reintegratie in het onderwijs was veelste zwaar, vandaar Poortwachterregeling: Spoor 2.
Ze is aan het opkrabbelen en sinds een maand actief als vrijwilliger (activiteitenbegeleidster) op een zorgboederij voor max. 3 dagen. Vind ze super leuk en veel mider prikkels als op een basisschool. Sinds 3 dagen weer een stevige terugval gehad en lichaam is nu volledig uitgeput.
Hoe komt je hieruit want volgend jaar houdt het 2-de jaar Spoor 2 op en de WIA is maar 3 maanden en dan …. ????? (erge onzekere tijd).
Vervelend van uw dochter. Herstel van een burn-out kan een behoorlijke tijd duren. Het is belangrijk om inzicht te krijgen in de oorzaak van haar spanning. Het onderwijs kan daar een oorzaak van zijn, maar vaak zijn er ook bepaalde patronen bij iemand, die na een rustperiode toch opnieuw kunnen zorgen dat iemand zijn of haar grenzen over gaat. Heeft uw dochter ook hulp (gehad) bij het herstel na haar burn-out?